ลิฟต์ไฟฟ้าในเชิงพาณิชย์

ในปี 1889 ลิฟต์ไฟฟ้าในเชิงพาณิชย์ถูกติดตั้งใช้งานครั้งแรกและได้แพร่หลายมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งนักประดิษฐ์ชาว เยอรมัน เวอร์เนอร์ ฟอน ซีเมนส์ (Werner von Siemens ค.ศ. 1816-1892) ได้คิดค้นนำเทคโนโลยีการผลิตลิฟต์มาพัฒนาและปรับใช้เข้ากับมอเตอร์ไฟฟ้า โดยทำการติดมอเตอร์บริเวณก้นลิฟต์และทำให้ลิฟต์เคลื่อนที่ด้วยการใช้อุปกรณ์เกียร์ขยับเพลาที่มีระบบฟันเฟืองติดอยู่

การใช้ลิฟต์ด้วยแหล่งพลังงานจากไฟฟ้าได้เกิดขึ้นในปี 1887 ที่มีการทำงานโดยลิฟต์จะถูกพันรอบด้วยเชือกและก้ามปู แต่เมื่ออาคารถูกสร้างให้มีความสูงของชั้นเพิ่มมากขึ้น เชือกและก้ามปูที่ใช้ก็จำเป็นจะต้องเปลี่ยนให้มีขนาดใหญ่ขึ้น จนกระทั่งอุปกรณ์ทั้งสองมีความกว้างที่ไม่สมดุลกัน จึงเป็นปัญหาสำคัญที่ทำให้ลิฟต์ชนิดนี้ถูกเลิกใช้ไป

ในปี 1889 เทคโนโลยีเกี่ยวกับมอเตอร์และเกียร์ได้ถูกพัฒนาไปใช้งานกับลิฟต์ จนทำให้ลิฟต์สามารถใช้งานในอาคารที่มีความสูงมากขึ้นได้ ด้วยวิธีการนำลิฟต์ไฟฟ้ามาใช้เกียร์แบบต่อตรง ต่อมาในปี 1903 รูปแบบของลิฟต์ได้เกิดการพัฒนาเปลี่ยนแปลงเป็นลิฟต์ไฟฟ้าไร้เกียร์ ที่สามารถทำการติดตั้งและใช้งานได้ภายในอาคารที่มีความสูงมากกว่าหนึ่งร้อยชั้น และเพื่อให้การทำงานโดยรวมของระบบมีความราบรื่น รวมถึงช่วยให้การเคลื่อนที่และลงจอดของลิฟต์มีประสิทธิภาพมากขึ้น จึงได้มีการปรับปรุงความเร็วของลิฟต์ จากการใช้มอเตอร์ที่มีความเร็วเพียงระดับเดียวมาเป็นมอเตอร์ที่มีความเร็วหลายระดับ